چشم انداز مهاجرت به کانادا در سال 2020، پیش بینی سالی متفاوت و امیدوارکننده برای برنامه های مهاجرت استانی و منطقه ای
میلیون ها مهاجر جدید در دهه پیش رو از طریق برنامه های مختلف مهاجرتی وارد خاک کانادا خواهند شد و برنامه های پیش بینی شده مناسب در سیاست های مهاجرتی کانادا، این مسیر را برای مهاجران در سال 2020 هموارتر خواهد نمود.
وزیر مهاجرت جدید کانادا Marco Mendicino تا ماه مارچ 2020، باید گزارش سالانه 2019 را به پارلمان مهاجرت ارائه دهد. این گزارش معمولاً تا اول نوامبر هر سال منتشر می شود، اما در سال جدید به دلیل انتخابات فدرال در 21 اکتبر به تأخیر افتاد. این گزارش بسیار حائز اهمیت است زیرا درمورد اولویت های مهاجرتی دولت فدرال کانادا توضیحاتی را ارائه می دهد که شاید مهم ترین آن اهداف مهاجرتی و چشم اندازهای چند سال آینده باشد. با آگاهی از اهداف مهاجرتی دولت فدرال در سال 2020 (341 هزار مهاجر جدید) و 2021 (350 هزار مهاجر جدید) و طبق نامه Mendicino، انتظار می رود که تا سال 2022 یک افزایش متوسط در تعداد مهاجران مشاهده شود که براساس روندهای فعلی، می تواند به حدود 360 هزار مهاجر جدید در سال باشد.
تغییرات پیش بینی شده در برنامه اسپانسرشیپ والدین و پدر و مادر بزرگ ها تا اواخر آپریل
طبق پیش بینی های انجام شده، دولت فدرال حداکثر تا اواخر آپریل 2020 روند پذیرش مهاجر از طریق برنامه Parents and Grandparents (PGP) را اعلام خواهد کرد. در حالی که دولت فدرال پذیرش حدود 21 هزار مهاجر تحت برنامه اسپانسرشیپ والدین و پدر و مادر بزرگ ها را اعلام کرده است، مدیریت این برنامه و روند پذیرش سالهاست که با توجه به تقاضای بسیار زیاد متقاضیان موجود، چالش برانگیز می باشد. این احتمال وجود دارد که دولت فدرال روند جدیدی را در پیش بگیرد که از کاستی های فرآیند پذیرش قبلی جلوگیری کند.
تعهد انکارناپذیر اداره مهاجرت به دولت کانادا در مورد برنامه های استانی و منطقه ای (PNP)
براساس برنامه جامع اداره مهاجرت برای سال های آینده، کانادا به دنبال استقبال از 67800 مهاجر متخصص (متقاضی اصلی، همسر و افراد وابسته به او) از طریق برنامه های استانی (Provincial Nominee Program) در سال آینده خواهد بود که این میزان در مقایسه با سال 2019، 11 درصد افزایش را نشان می دهد.
اگرچه استانها و مناطق مختلف کانادا به دنبال جذب مهاجران بیشتر از طریق برنامه PNP هستند، اما آنها همچنین به دنبال هدایت این مهاجران به سمت استان ها و شهرهای به غیر از شهرهای بزرگ می باشند. در اکثر استانها حداقل 80 درصد از مهاجران در شهرهای بزرگ مستقر می شوند که این موضوع باعث تلاش برای توسعه اقتصادی در شهرهای کوچکتر و جوامع روستایی می شود. برای مقابله با این مشکل، تعدادی از استان ها و مناطق کم جمعیت، برنامه های منطقه ای PNP را معرفی کرده اند. به عنوان مثال، Ontario اخیراً سه منطقه کم جمعیت را برای شرکت در Regional Immigration Pilot جدید خود انتخاب کرده است.
دولت فدرال با تکمیل برنامه PNP در تلاش است تا برنامه های مهاجرتی را در سراسر کانادا توزیع کند و مهاجرت فقط به شهرهای بزرگ محدود نشود که این سیاست به عنوان Regionalization شناخته می شود.
در سال 2017 برنامه مهاجرتی آتلانتیک پایلوت AIP راه اندازی شد، که چهار استان:
Newfoundland and Labrador
Prince Edward Island
Nova Scotia
New Brunswick
را قادر ساخت تا از بیش از 4000 مهاجر متخصص استقبال کنند. براساس توافق نامه وزیر، می توان انتظار داشت که AIP به یک برنامه دائمی تبدیل شود.
در سال 2019، دولت فدرال برنامه Rural and Northern Immigration Pilot (RNIP) را راه اندازی کرد که امکان دارد در سال 2020 توسعه یابد، زیرا 11 کامیونیتی تعیین شده در سراسر کانادا موفق به جذب مهاجران از طریق این پایلوت شدند.
وزیر همچنین به دنبال اجرای برنامه های شهری جدید می باشد که جزییات این برنامه ها هنوز مشخص نمی باشد اما پیش بینی می شود که مشابه RNIP عمل کنند که در آن شهرداری های تعیین شده قادر به جذب مهاجران برای رفع نیازهای بازار کار خود باشند. همچنین انتظار می رود که دولت فدرال با راه اندازی یک برنامه آزمایشی جدید، تعداد مهاجران به جوامع روستایی را افزایش دهد.
نکته قابل توجه در مورد برنامه های متنوع مهاجرتی کانادا، واگذاری بیش از 50 درصد از اختیارات و قدرت انتخاب طبقه اقتصادی از طریق دولت فدرال به استان ها، مناطق و جوامع در سراسر کانادا می باشد. این یک تحول بسیار چشمگیر می باشد که تعهد دولت فدرال کانادا را برای اطمینان از توزیع یکسان و عادلانه سود مهاجرتی در سراسر کشور را نشان می دهد.
قصد دارید برای مهاجرت و اقامت دائم کانادا اقدام نمایید؟
فرم ارزیابی مهاجرت به کانادا را تکمیل و ثبت کنید تا وضعیت شما بررسی و بهترین شرایط مهاجرت به کانادا در سال 2020 به شما پیشنهاد شود.
بیشتر بخوانید :
