تفاوت افراد دارای اقامت دایم با شهروندان کانادا
تفاوت حقوق اقامتی افراد دارای اقامت دایم با افراد شهروند (Citizen) کانادا:
شهروندان کانادا می توانند در انتخابات شرکت کنند و رای دهند ولی افراد دارای اقامت دایم نمی توانند.
شهروندان کانادا پاسپورت کانادایی دارند ولی افراد دارای اقامت دایم پاسپورت کشور قبلی خود را به همراه کارت اقامت دایم کانادا دارند. در مورد شهروندان ایرانی کانادایی باید اشاره کرد که این افراد هم پاسپورت ایران را دارند و هم پاسپورت کانادا
شهروندان کانادایی می توانند داخل یا خارج از کانادا به هر مدت زمانی که تمایل داشته باشند زندگی کنند. مثلا یک شهروند ایرانی کانادایی می تواند ۲۰ سال در ایران زندگی کند و ۵ ماه را در کانادا زندگی کند. در واقع اینگونه افراد نیازی به رعایت شروط اقامتی ندارند. اما افرادی که کارت اقامت دایم کانادا را دارند بایستی کارت خود را هر ۵ سال یکبار تمدید کنند و در این بازه ۵ ساله حتما بایستی ۷۳۰ روز را در خاک کانادا زندگی کرده باشند.
در پست قبل هم توضیح دادم که اگر فرد نخواهد پس از ۵ سال از روز دریافت کارت اقامت دایم از کانادا خارج شود و به سفر برود حتی نیازی به تمدید کارت اقامت دایم را نیز نخواهد داشت و می تواند آزادانه در کانادا زندگی و کار کند، اما اگر بخواهد به سفر خارجی برود، در لحظه برگشت و ورود مجدد به کانادا بایستی کارت اقامت دایم معتبر را ارایه دهد تا آفسر مرزبانی به وی اجازه ورود به خاک کانادا را بدهد.
اشاره به چند نکته کلیدی در مورد وضعیت اقامتی افراد دارای انواع ویزاها
1- فردی که در کانادا اقامت دایم دارد چه حقوق اقامتی را دارا می باشد؟ فردی که وضعیت اقامتی وی PR یا دارای اقامت دایم است می تواند در کانادا آزادانه کار، تحصیل و زندگی کرده و از تمام حقوق شهروندان کانادایی برخوردار شود. تنها محدودیتی که این فرد دارد نداشتن حق رای است. چنانچه فرد دارای اقامت دایم بخواهد خاک کانادا را پس از ۵ سال از تاریخ ورود خود و کسب اقامت دایم ترک کند و به سفر برود، بایستی در این ۵ سال ۷۳۰ روز را در کانادا زندگی کرده باشد. در اینصورت فرد می تواند کارت اقامت دایم خود را تمدید کند و به سفر خارجی برود. اگر فرد پس از ورود به خاک کانادا و کسب اقامت دایم تمایل به سفر خارج از کانادا نداشته باشد می تواند تا آخر عمر با همین وضعیت اقامت دایم در کانادا زندگی کرده و نیازی به تمدید کارت اقامت دایم خود نیز نخواهد داشت. بنابراین شرط اقامتی ۷۳۰ روز در بازه ۵ سال فقط به این دلیل لازم است برآورده شود تا فرد متقاضی بتواند خاک کانادا را به راحتی ترک کند و بدون مانع نیز وارد خاک کانادا شود.
2- وضعیت اقامتی افرادی که دارای ویزای تحصیلی، ویزای کار، ویزای ویزیتوری یا توریستی ۵ ساله مالتیپل هستند چگونه است؟ فردی که با ویزای تحصیلی یا کار وارد کانادا میشود معمولا به اندازه مدت تحصیل یا مدت زمان قرارداد کاری خود اجازه تحصیل یا کار دریافت کرده و می تواند در کانادا بماند، اما پس از آن یا باید خاک کانادا را ترک کند یا وضعیت اقامتی خود را تغییر دهد. تغییر وضعیت اقامت بدین معنیست که فرد باید یا درخواست تمدید اجازه تحصیل یا کار خود را کند (که آن هم شرایط خاص خود را دارد)، یا مثلا اجازه تحصیل خود را به اجازه کار تبدیل کند، یا در نهایت برای دریافت اقامت دایم اقدام کند. بنابراین ملاحظه می شود که اگر حتی فرد با ویزای تحصیلی یا کار وارد کانادا شود و مدتی تحصیل یا کار کند، باز هم در نهایت برای دریافت اقامت دایم بایستی در یکی از برنامه های دریافت اقامت دایم پرونده خود را سابمیت کند و تمامی شروط آن مانند شرط زبان (آیلتس جنرال) و سابقه کار و … را نیز رعایت کند.
فردی که با ویزای ویزیتوری یا توریستی ۵ ساله به کانادا می آید فقط تحت شرایط خیلی خاص می تواند وضعیت اقامتی خود را تغییر دهد، مثلا اگر فرد با یک فرد که اقامت دایم کانادا را دارد یا شهروند کاناداست ازدواج کند می تواند پرونده اسپانسرشیپ خود را به جریان بیندازد و اقامت دایم کانادا را کسب کند. در غیر اینصورت تبدیل ویزای توریستی ۵ ساله به ویزاهایی مانند تحصیل و کار و …. ممکن نیست. البته در برخی موارد مثلا اگر فرد زیر ۱۸ سال داشته باشد می توان ویزای توریستی را به ویزای تحصیلی تبدیل کرد. اما برای افراد با سنین بالاتر از ۱۸ می توان گفت این کار تقریبا غیر ممکن است.
